Buzzing Busan, dynamic Seoul and historic Gyeongju

Time flies when you're having fun! Het is alweer meer dan een maand geleden dat ik wat heb geschreven en er is mij de afgelopen dagen al meerdere malen gevraagd: "Wat ben je nou allemaal aan het doen daar?" Obviously, heel hard studeren ;)

Zonder grappen en grollen, ik ben op dit moment wel wat drukker met mijn studie, maar dat komt dan ook omdat ik nog wat in te halen had van mijn vakantie in Korea. Even een korte recap: Van 28 april tot 6 mei was er een nationale week van vakantie in Japan, wat betekende dat ook de universiteit was gesloten. Dit is één van de weinige vakanties die Japanners hebben, dus ook in het land gaat iedereen op vakantie, waardoor de prijzen binnen Japan nog hoger zijn dan normaal en alle hostels + transport volgeboekt zijn. Dit heeft mij, Jan en Jinho (eerder Ryue genoemd in mijn verhalen, maar dat bleek zijn achternaam te zijn :P) er toe doen beslissen een tripje naar Zuid-Korea te maken. Omdat ik over Zuid-Korea alleen al een mega lang verhaal kan schrijven hou ik het in dit verslag beperkt tot dit onderwerp en zal ik proberen zo snel mogelijk ook nog een ander verslagje te posten over hoe het leven in Osaka als student bevalt (een kleine preview: absoluut niet slecht!)

Goed, laten we maar beginnen bij het begin. Op 30 mei zijn ik en Jan vanaf onze appartementen richting het vliegveld vertrokken waar we Jinho zouden ontmoeten, want die moest eerst nog even een les op de uni volgen. Om 14.00 vertrok het vliegtuig naar Busan, de stad waar Jinho vandaag komt. Jinho had van tevoren al geregeld dat we de eerste avond in het hostel van zijn nicht konden overnachten en de tweede avond bij zijn ouders thuis. De vlucht naar Busan is erg kort, met een uur en een kwartier sta je op Zuid-Koreaanse bodem. Net genoeg tijd om even een dutje te doen :) Eenmaal aangekomen nam Jinho de leiding en heeft hij ons eerst naar het hostel geleid, om vervolgens door te gaan naar het bekendste strand van Busan, Hauendae beach. Ondanks dat het weer niet echt heel geweldig was, was het toch gaaf om het strand even te bekijken en ik kan me voorstellen waarom in het hoogseizoen alle toeristen hier massaal naar toe trekken. Dit gedeelte van Busan ademt de ontspannenheid van het zomerse leven door de boulevard met gezellige kroegjes en eettentjes, waarvan de neon-uithangborden je allemaal van harte uitnodigen binnen te komen. Het was echt fijn om Jinho als reisleider te hebben op dat moment, want hij bracht ons meteen naar een zeer traditioneel Koreaans restaurant waar we rijstsoep (!) met varkensvlees hebben gegeten. Ik was er niet helemaal ondersteboven van, maar het was ook zeker niet vies. Gewoon een simpel, doch vullend gerecht. Wat mij wel heel erg enthousiast maakte was de pittige groenten die we erbij geserveerd kregen, in het Koreaans kimchi genoemd. Na het eten hebben we nog wat rondgewandeld in de omgeving, met name richting het business district waar veel wolkenkrabbers staan, wat er in het avondlicht toch best indrukwekkend uitziet. Na het nodige wandelen waren we er ook wel aan toe nog even iets relaxends te doen, waardoor we in een kroegje zijn beland. Het was heerlijk om in een kroeg te zetten waar de stijl wat meer Europees was en de cocktails niet megaduur waren. In Japan heb ik nog niet echt een kroeg gevonden waar alleen word gedronken, over het algemeen wordt het drinken hier volgens mij vaak met eten gecombineerd. Anyway, het was een goede afsluiter van een prima eerste dag in Zuid-Korea.

Dag 2 was het weer gelijk al een stuk beter met een strakblauwe lucht en een zonnetje. Omdat Jinho graag naar zijn ouders was en nog wat andere dingen moest regelen had hij ervoor gezorgd dat zijn zus Jinhi ons de rest van Busan zou laten zien. Hij had ons van tevoren echter wel gewaarschuwd dat zijn zus niet zo goed Engels kon, maar Jan en ik waren er het wel over eens dat 't vast allemaal wel los zou lopen. Ondanks dat het in het begin af en toe wel even moeilijk communiceren was en er de nodige vertaalapps nodig waren werd het na verloop van tijd steeds beter ! Jinhi heeft ons heel veel geweldige dingen laten zien, waaronder Taejongdae, een park waarin je uitzicht op de zee en kliffen van Busan hebt. Een ander hoogtepunt van de dag was de sashimi markt, waar tientallen soorten zeedieren in bakken liggen, vers uit de zee en klaar om geslacht te worden voor een culinair hoogstandje van Korea. Natuurlijk moesten wij even uitproberen hoe het is om verse sashimi te eten en nadat je een vis hebt gekocht loop je naar het restaurant dat boven de markt zit, waar de vis zowat naast je tafel wordt geslacht. Ondanks dat het slachten misschien niet heel smakelijk is, het eten zelf was echt heerlijk! Ik denk dat de foto's (die ik ook zo snel mogelijk zal opladen) een beter idee zullen geven van hoe en wat.
Ondanks dat we onze smaakpapillen al goed geprikkeld waren, was dat nog niet het eind van onze culinaire toer die dag. Jinho's moeder is namelijk eigenaresse van een restaurant en wij waren uitgenodigd om daar te komen eten. Jinho kwam ons met de auto van zijn moeder ophalen uit de stad om ons vervolgens bij het restaurant te brengen, wat net even buiten de stad ligt. Daar hebben we zijn moeder en vader ontmoet, ontzettend vriendelijke en gastvrije mensen. Op Aziatische wijze werden we compleet volgestopt met heerlijk eten, waardoor ik me bijna schuldig voelde dat ik zelfs hier en daar wat hebben moeten laten staan. Natuurlijk moesten we Jinho inlichten over wat we gedaan hadden en of het allemaal goed was gegaan met zijn zus en de taalbarrière. Wat dat betreft heb ik alleen maar lovende woorden voor Jinhi, want ondanks dat ze de taal niet erg goed sprak heeft ze ons echt overal mee naar toegenomen (terwijl ze het zelf vast allemaal wel eens een keer gezien heeft) en zoveel mogelijk proberen uit te leggen. In Juni komt ze haar broer opzoeken in Japan en ik hoop dat ik dan weer de mogelijkheid heb om haar weer te zien en misschien haar hier een beetje rondleiden.
Na een lange dag kregen we ook nog een comfortabel bed aangeboden in het huis van de schoonouders van Jinho, die we ook nog heel kort even hebben mogen ontmoeten. In diezelfde avond hebben voornamelijk Jinho en ik nog uitgezocht hoe ik en Jan de volgende dag naar Seoul zouden reizen. Jinho zou dezelfde richting op gaan, maar uiteindelijk naar een andere stad om een korte vakantie met zijn vriendin door te brengen. Uiteindelijk hebben Jan en ik besloten de snelle trein richting Seoul te nemen, wat iets duurder was dan de andere opties (maar alsnog maar 30 euro kostte), omdat we dan in 2,5 uur Seoul bereikt zouden hebben. De snelle trein hier is iets wat je kan vergelijken met de shinkansen in Japan en rijdt op zijn hoogste snelheid met 303km per uur.

Dag 3 begon dus vroeg in Busan met een traditioneel koreaans ontbijt in het restaurant van Jinho's moeder. Soep, vis, rijst en aardappelen als ontbijt is wel even wat anders dan het bakje yoghurt met cruesli dat ik uit Nederland gewend ben, maar goed je bent in een ander land en je wilt ook wat meemaken van de lokale cultuur. Vooral de aardappelen en de soep bevielen me erg goed. De rijst was nogal pittig en op de ochtend ben ik toch bang dat mijn maag dat echt niet aan kan. Na het ontbijt hebben we nog snel wat foto's genomen met Jinho zijn zus en moeder voor het restaurant (zijn vader moest vroeg werken dus daar hadden we de avond van tevoren al afscheid van genomen) om vervolgens richting het treinstation te gaan. Alles verliep opnieuw zonder problemen en vanaf dit moment zouden Jan en ik meer samen gaan reizen, zonder Jinho.
Omdat Jinho had uitgezocht welke bus we vanaf het station van Seoul moesten nemen om bij ons hostel te komen, waren we vrij snel van A naar B, alhoewel we met de bus wel bij de verkeerde halte waren uitgestapt en we weer een stukje terug moesten met een andere bus. In die eerste momenten bleek al snel dat ik wat meer van het kordate optreden was en Jan nog iets meer van de kat uit de boom kijken. Toch hebben we ons hostel uiteindelijk samen gevonden, wat verder allemaal prima in orde was. Eerste indruk van Seoul: hectisch, veel mensen en groot. Een echte hoofdstad dus! Omdat het toch al wel weer wat later op de middag was toen we bij ons hostel waren aangekomen en het ook nog begonnen was met regenen waren er niet veel opties om plaatsen te gaan bezichtigen, waarop we hadden besloten een paar bekende overdekte markten van Seoul te gaan bekijken. Op zich geen slechte beslissing, maar omdat we in Busan ook al twee markten hadden bezocht was het toch meer van hetzelfde. Verder had Jinho ons aangeraden om in de avond een rivierstroompje in het centrum van Seoul te bekijken en een Budhistische tempel, omdat die vanwege de verjaardag van Budha mooi verlicht zouden zijn. Aangezien ik degene met de map was, was ik ook voornamelijk degene die bepaalden welke richting we opliepen. Echter, door niet helemaal goed gezien te hebben waar we waren, had ik ons in de verkeerde richting opgestuurd, waar Jan niet heel blij mee was. Logisch, maar hij had zelf ook wat meer input kunnen geven natuurlijk. Goed, uiteindelijk toch zowel de tempel en de het rivierstroompje gevonden en het was inderdaad prachtig verlicht. Het was voor mij de tweede keer dat ik zoiets mocht zien, aangezien ik in Sri Lanka ook de verjaardag van Budha heb gevierd. Het is en blijft een bijzondere ervaring om de voorbereidingen hiervan, maar ook de dag zelf mee te maken.
Compleet uitgeput door de lange wandeling en met flinke pijn in mijn onderrug zijn we daarna teruggegaan naar het hostel voor de nodige slaap.

De volgende dag werd ik eerder wakker dan Jan en ondanks dat we samen een plan hadden gemaakt had ik het gevoel dat ik die dag toch liever zelf even op pad wou. Vooral omdat mijn rug de avond van tevoren pijn was gaan doen leek het me verstandig om in mijn eigen tempo wat dingen te gaan bezichtigen. Daarnaast had ik er ook wel behoefte aan om even op mezelf te zijn. Jan scheen het wel oké te vinden en dus vertrok ik op eigen houtje. Ik ben die dag begonnen bij het allerbekendste paleis van Korea, Gyeongbokgung palace. Om bij het paleis te komen loop je eerst over een groot plein met twee standbeelden, wat op zichzelf al heel indrukwekkend is. Eenmaal bij het paleis aangekomen, was het aardig druk bij de entree, maar aangezien het heerlijk weer was vond ik het niet zo erg. Het paleis zelf was echt een mega complex van verschillende vertrekken en twee vijvers, waardoor ik al met al wel 2 uur nodig had om het meeste te bezichtigen (inclusief even snel het museum binnen gelopen dat er aan verbonden was). Erg indrukwekkend was het zeker,maar door de grootte van het paleis heb ik niet alle verhalen die eraan verbonden zaten meegekregen, wat op zich dan wel weer jammer is.
Toen ik op weg was naar de uitgang bleek er net de wisseling van de wacht plaats te vinden, wat op zich wel een erg grappige en interessante ceremonie is waar natuurlijk even een filmpje van gemaakt moest worden! (Zie de foto's!) Achteraf heb ik van Jinho gehoord dat veel studenten dit als een bijbaantje doen omdat je er lekker geld mee kan verdienen. Toen dit eenmaal voorbij was ben ik richting een ander paleis in de buurt vertrokken. Onderweg er naar toe liep ik langs een plateau waar bloemen waren neergelegd voor de slachtoffers van de bootramp van Sewol. Ik heb dit nog niet eerder genoemd, maar ook in Busan en de eerste avond in Seoul werd al snel duidelijk dat het hele land in rouw is vanwege deze gebeurtenis. Ook bij het tweede paleis hingen allemaal gele lintjes, bestemd als nagedachtenis voor de slachtoffers, iets waarvan je in alle hectiek van Seoul toch even stil van wordt.
Het tweede paleis was een stuk kleiner dan de eerste en op zich was dat ook wel fijn. Dat gaf me de kans om even rustig te zitten en te genieten van de zon. Daarnaast bleek al snel dat als je één paleis gezien hebt, je eigenlijk de rest van de paleizen ook wel gezien hebt. De architectuur van de gebouwen is toch veelal hetzelfde. Het enige bijzondere aan dit paleis was dat het in hartje Seoul ligt, waardoor je vanuit het park ook nog zicht heb op de wolkenkrabbers uit het business district, waardoor er een mooi contrast tussen vroeger en nu ontstaat. Na een korte rustpauze te hebben genomen was ik klaar om naar mijn volgende bezichtiging te gaan: Namsangol Hanok Village, een dorpje op traditionele wijze ingericht. Toen ik daar aankwam bleek er een taekwondo show aan de gang te zijn, die erg spectaculair was. De jongemannen lieten synchroon hun vechtmanoeuvres zien, om vervolgens door de lucht te vliegen en plankjes kapot te schoppen. Opnieuw, filmpjes zijn gemaakt :) Verder was er in het dorpje aan paar traditionele Koreaanse huisjes te zien en waren mannen traditioneel werk aan het beoefenen, zoals het maken van schoenen van stro. Het is erg grappig om zoiets te zien in hartje Seoul, waar alles toch wel erg gemoderniseerd is. Toen ik eenmaal voldoende had gezien in het dorpje was de dag ook al bijna voorbij, maar er was eigenlijk één ding wat ik graag nog wou bekijken: het war museum/memorial van Zuid-Korea. Ondanks dat ik de goede bus had gepakt, ging die wel de verkeerde richting op, waar ik natuurlijk veels te laat achterkwam. Daarom kostte het al met al veel tijd om er te komen en was het te laat om nog het museum in te gaan. Echter buiten het museum stonden veel militaire voertuigen gestald en waren ook de indrukwekkende standbeelden te zien ter nagedachtenis van de oorlog tussen Noord- en Zuid-Korea. De reden dat ik dit graag wou zien is omdat het een belangrijk deel van de geschiedenis van Zuid-Korea is en het voor mij opnieuw weer een ander gezicht van Zuid-Korea liet zien. Het was een goede afsluiting van een dag vol toeristische bezichtigingen. Helaas was mijn rug weer pijn gaan doen en was het dus ook tijd om terug te gaan naar het hostel. Die avond hebben Jan en ik nog wat gegeten in de buurt van ons hostel. Ons hostel bevond zich in de internationale buurt van Seoul, genoemd Itaewon. Deze buurt heeft een zeer internationaal karakter omdat veel mensen uit de VS zich hier settleden na de oorlog. Tegenwoordig kun je er vanalles vinden, van kebab tot spaanse tapas. Het leuke aan deze buurt is dat het vooral in de avond er erg leeft, het staat dan ook bekend om zijn nachtleven. Om even een pauze te nemen van het Koreaanse eten hebben we die avond bij een Indiaas restaurant gegeten, waar ook gelijk Europese prijzen weer golden. Naderhand wou ik wel graag nog even een kroegje in, aangezien het toch een zaterdagavond was. Helaas dacht Jan daar niet hetzelfde over omdat hij niet van luide bars houdt, maar ook omdat hij nogal moe was. Persoonlijk vond ik dat erg jammer, maar ik was ook niet van plan in mijn eentje een kroeg in te stappen. Gelukkig bleken er in het hostel meer mensen eensgezind met mij te zijn en heb ik toch nog wat mee kunnen maken van het nachtleven van Seoul. We zijn niet heftig wezen stappen, maar hebben wel drie totaal verschillende kroegen bezocht, wat het een erg gezellig avond maakte. Tja, dat je dan 4 uur 's nachts pas in je bed ligt en in totaal niet meer dan 5 uurtjes slaap haalt, dat neem je dan maar voor lief.

Dag 5 in Korea was de eerste zondag in mei en dan wordt er altijd een belangrijk ritueel gehouden in één van de tempels in Seoul. Omdat dit maar één keer per jaar gebeurd hadden Jan en ik besloten er heen te gaan. Eenmaal daar aangekomen bleek echter dat de parade was afgelast vanwege het ongeluk bij Sewol, waardoor we er veels te vroeg waren. Het echte ritueel zou pas later op de middag starten en dus besloten we eerst nog een ander paleis te bezoeken. Dit paleis was nog wel de moeite waard omdat het een geheime tuin bezat. Helaas moesten we immens lang in de rij staan om een kaartje te kopen en konden we alleen maar op bepaalde tijden de tuin bezichtigen. Hierdoor moesten we ons schema toch zodanig aanpassen dat we de tweede ceremonie van het ritueel zouden volgen. Ondanks dat we heel lang in de rij hebben moeten staan, was de tuin het wel waard! Het was echt een prachtige oasis van rust en er was een gids die ons meer kon uitleggen over de betekenis van sommige plekken, wat voor de verandering ook wel eens fijn was. Anders sta je toch telkens weer naar een huisje te staren, zonder de betekenis erachter van te weten. Toen de rondleiding afgelopen was zijn we weer richting de tempel vertrokken op de tweede ceremonie van het ritueel nog mee te pakken. Maar zoals je kunt verwachten, was het enorm druk, vooral omdat wij er aan het begin van de ceremonie waren die in totaal wel drie uur duurt. Hierdoor konden we het helaas alleen vanaf een scherm bekijken en niet het tempelcomplex meer binnenkomen. Een kleine domper, maar ook dit hoort bij reizen. Soms zit het mee en soms niet. Jan was al snel klaar met wachten en besloot wat eerder weg te gaan dan mij om nog wat andere dingen te bekijken. Persoonlijk gezegd vond ik dat niet heel erg, het boterde toch al niet zo heel erg tussen ons. Onze ideeën en karakters bleken toch echt te ver uiteen te lopen. Tja, dat is van tevoren moeilijk te bepalen omdat je elkaar nog niet zolang kent. Maar goed, van reizen leer je dus ook weer een heleboel, ook over jezelf.
Zelf ben ik nog richting een Budhistische tempel gaan bekijken in het Gangnam (ja van het liedje) district. Dit was weer erg mooi, vooral omdat de tempels prachtig versierd zijn rondom de verjaardag van Budha. Omdat we zoveel hebben gewacht gedurende de dag en in verhouding maar weinig gezien, was ik wel een beetje teleurgesteld. Maar de tempel gaf me weer een beetje rust en energie voor de avond. Ik heb nog geprobeerd iets anders te bezichtigen, maar het duurde te lang om daar te komen en 's avonds hadden we een afspraak met Jinho en zijn vriendin gemaakt om samen uit eten te gaan. Doordat ik de tijd compleet verkeerd had ingeschat kwam ik een halfuur te laat aan op de plek waar we hadden afgesproken. Ondanks dat de rest er niet boos over was, voelde ik me er zelf toch niet fijn onder, wat na een dag zoals deze me alleen maar triester stemde. Heel eventjes heb ik toen thuis gemist, waarschijnlijk ook door de vermoeidheid die nu toch echt een rol begon te spelen. Tijdens het eten was het echter best gezellig en het was heel leuk om Jinho zijn vriendin te ontmoeten. Na het eten hebben we nog even langs de rivier gewandeld, om vervolgens weer richting het hostel te vertrekken. De volgende dag waren we namelijk van plan een berg ten noorden van Seoul te beklimmen. Daarnaast was dit onze laatste volle dag in Seoul, want op maandag vertrokken we richting Daegu, een plaats vlakbij Gyeongju om te overnachten.

Dag 6 was dus uitchecken uit het hostel en onze bagage naar het treinstation brengen, want met al je spullen een berg op is niet heel fijn. Ik was er inmiddels echter wel achter dat transport veel tijd kostte en dus was ik redelijk van het tempo opvoeren. We hadden echter de avond van tevoren niet veel slaap gehad dus Jan dacht hier wat anders over. Niet dat hij dit daadwerkelijk zei, maar het was wel te merken. Opnieuw andere instellingen, wat het lastig maakte om af en toe tot beslissingen te komen. In mijn haast had ik daardoor ook nog een trein eerder geboekt dan ik bedoelde (de engelse taal, vermoeidheid en andere dingen aan je hoofd kunnen al snel voor verwarring zorgen) en dus hadden we uiteindelijk ook een uur minder om de berg te beklimmen. Gelukkig hadden we geen problemen om bij de berg te komen omdat Jinho ons weer met de nodige informatie had voorzien, wat erg fijn was!
De berg beklimmen was een tip van Jinho en ondanks dat mijn rug de afgelopen dagen niet mee had geholpen wou ik het toch heel graag doen. Jan is een liefhebber van hiken, dus die was op deze dag helemaal in zijn element. Een berg beklimmen in Korea is echter niet hetzelfde als een berg beklimmen in laten we zeggen, Frankrijk. De trap die je oploopt is gemaakt van oneven stenen en hoe verder je het pad op kwam, hoe avontuurlijker het werd. Af en toe was het hier en daar erg steil of glad en moest je dus goed oppassen. Maar goed, het was nog te doen, al bleek toch ook snel dat ik een conditie van niks heb. Gelukkig is mijn doorzettingsvermogen wel iets beter :P Eenmaal aangekomen bij het laatste deel richting de top vielen onze monden echter wel even open van verbazing. De berg was namelijk bestempeld als gemiddeld, dus niet al te moeilijk. Maar het laatste stuk was jezelf toch echt meer omhoog trekken door middel van touwen, dan dat je echt omhoog kon lopen. De stenen waren groot, glad en steil. Ondanks dat ik niet enorm veel hoogtevrees heb, stond ik nu toch ook wel echt even op mijn benen te bibberen. Het was ook nog eens enorm druk, waardoor je af en toe moest wachten tot mensen bovenaan de top weer besloten naar beneden te gaan. Maar eenmaal op de top aangekomen was het uitzicht toch wel heel vet. Vanaf 800 meter hoog konden we Seoul zien liggen en hadden we ook uitzicht op een paar andere bergen. Dit was zeker een hoogtepunt van onze reis! Maar, what goes up must come down en opnieuw begonnen mijn benen te bibberen, want jezelf omhoog trekken is één ding, maar jezelf naar beneden laten glijden was niet echt een optie. Omdat het dus erg druk was stond er ook een lange rij om weer naar beneden te gaan en ik heb menig persoon onderuit zien glijden. Niet een super veilige situatie dus. Gelukkig zijn we er uiteindelijk zonder kleerscheuren van afgekomen. Helaas waren we op de top wel aardig wat tijd verloren en dus was er niet de tijd om heel rustig af te dalen, want dan zouden we de trein niet halen. Op de terugweg zijn we dan ook zonder pauzes naar beneden gaan, wat toch wel vrij zwaar voor de knieën was. Desalniettemin hebben we de trein gehaald en waren we 's avonds onderweg naar onze laatste stop in Zuid Korea.

Onze eennalaatste avond en dag zag er als volgt uit: Omdat we in Gyeongju geen hostel meer konden boeken hadden we een hostel in een stad er vlakbij geboekt, Daegu. In Daegu zelf was niet zoveel te beleven, dus het enige wat we hier gedaan hebben is overnachten. De volgende dag zijn we richting Gyeongju vertrokken, wat een halfuurtje met de trein is. Gyeongju heeft heel veel historische bezichtigingen en is daarom interessant om heen te gaan. Ik denk dat dit ook wel één van de hoogtepunten van onze reis was, want het was deze dag ook nog eens de verjaardag van Budha! Ik weet niet of het hier door kwam, maar op deze dag waren er allemaal mensen in de metro en trein die een praatje met me hebben gemaakt. Allemaal erg geïnteresseerd in waar ik vandaan kwam, hoelang ik al in Korea was en nog zou blijven en wat ik hierna ging doen. Dit soort dingen maken je reis toch wel compleet, omdat je het gevoel hebt niet alleen de toeristische dingen mee te krijgen van het land, maar ook de mentaliteit van de mensen. Dat is erg waardevol. Mijn dag begon dus met een man in de metro die erg graag zijn Engels wou oefenen en dus een leuk gesprek met me aanknoopte. Toen we onze halte hadden bereikt wenste de man me al het beste en veel gezondheid toe op mijn reis. Dit deed me zoveel goeds en vond ik zo lief, dat mijn dag al niet meer stuk kon. In Gyeongju aangekomen moesten we eerst even het een en ander uitzoeken, maar al snel waren we op weg naar één van de bekendste Budhistische tempels in Zuid-Korea. Natuurlijk was het daar enorm druk vanwege zijn verjaardag, maar dat gaf juist ook wel weer een hele fijne sfeer aan het bezoeken van de tempel. Overal waren mensen aan het bidden en iedereen bleek in een goed humeur. Ook waren er veel monniken hun gebeden aan het opzeggen, wat toch altijd weer veel indruk op me maakt. Omdat ook dit een groot complex is hebben we er denk ik wel twee uren rondgewandeld. Vervolgens zijn we een grot met een budha beeld gaan bezichtigen. Omdat dit beeld erg kwetsbaar is, is er veel onderhoud nodig en helaas was dit ook het geval toen wij daar aankwamen. Hierdoor konden we maar weinig van het beeld zien, wat toch wel jammer was want op de foto's ziet het er erg indrukwekkend uit. Maar rondom de grot waren er wel andere festiviteiten, waaronder een traditionele dans van een prachtige Koreaanse dame en een concert met traditionele Koreaanse instrumenten. Ook werd er gratis eten uitgedeeld en waren we daardoor in de gelegenheid een traditioneel Koreaans gerecht te eten, bibipang (rijst met groenten en natuurlijk een pittige sausje erdoor heen gemengd) . De gastvrijheid, de muziek en de sfeer maakte het echt een prachtige ervaring, deze feestdag blijft zoals ik al eerder zei zeer indrukwekkend. Maar in Gyeongju is nog veel meer te bezichtigen en dus zijn we na anderhalfuur op weg gegaan naar een bekende tuin. Dit was een erg fijne afwisseling omdat in de tuin rustgevende muziek werd gespeeld en de natuur erg kalmerend was. Naderhand hebben we nog een paar tombes en een oud astronomisch uitkijkpunt bekeken. Dit gedeelte wordt ook wel het museum zonder muren genoemd, omdat er in open lucht veel historische dingen te bezichtigen zijn. Aan het eind van de middag waren we wel klaar met dingen bezichtigen, maar we hadden nog wel wat tijd over voordat onze trein richting Busan vertrok. Ik had een tempel gespot en het leek me wel een goed idee om hier nog even een halfuurtje door te brengen in plaats van op het station. Jan was het hier wel mee eens en zo zijn we onze dag niet alleen begonnen met Budha, maar is onze dag er ook mee geëindigd. In de tempel hebben we nog een hele vriendelijke monnik ontmoet die een praatje met ons maakte.

Diezelfde avond zijn we dus weer terug gegaan naar Busan, aangezien ons vliegtuig de volgende dag daar weer vertrok. Echter, omdat dit pas om 4 uur 's middags was hadden we 's ochtends nog tijd om één ding te bezichtigen. Ik zelf had niet gedacht hier nog energie voor te hebben, maar op dat soort momenten kun je in één keer toch met een stuk minder slaap dan normaal. Ondanks dat uit bed komen wel zwaar was, ben ik blij dat ik het toch heb gedaan, want wat we die ochtend hebben gezien, wauw! Opnieuw een tempel, maar eentje aan de rand van de zee, op rotsen. Ik heb veel tempels gezien, zowel hier als in Sri Lanka, maar nog nooit heb ik zoiets gezien. Het was werkelijk prachtig en ik denk dat de foto's daar meer duidelijk over zullen geven dan mijn uitleg. Omdat we nadertijd nog wat tijd over hadden hebben we wat tijd doorgebracht op het strand van Haeundae, nu wel met lekker weer. Nog een goede kans voor mij om even mijn voetjes in het zand en zoute zeewater te zetten. Nog iets te koud om helemaal in te duiken, maar wel een fijn gevoel en einde van onze reis! Vier uur 's middags vlogen we weer terug naar Japan, samen met Jinho en om 21.00 ben ik compleet uitgeput, maar voldaan weer mijn appartement in gestrompeld.

Al met al dus een geweldige, maar ook drukke reis. Daardoor was het niet een rustige vakantie, maar goed als je maar één week in Korea bent wil je toch zoveel mogelijk van het land zien. De kans dat ik er weer een keer heen ga is misschien niet zo heel groot. Al zou ik toch wel erg graag terug willen om wat meer van de natuur te zien in het rest van het land, want ik heb prachtige foto's gezien!

Om af te sluiten nog een kleine vergelijking met Japan: in Zuid-Korea is het verkeer chaotischer, zijn er meer troepwinkeltjes en marktjes op straat, stinkt het meer op straat en letten ze niet altijd erg op de voetgangers op de zebrapaden (wat eigenlijk gewoon betekent dat jij je eigenlijk ook niet veel van de auto's moet aantrekken en gewoon met veel zelfvertrouwen lopen, dan stoppen ze namelijk wel). En ze spreken meer Engels en het eten is er ook een stuk goedkoper. Pas toen ik in een paar dagen in Zuid-Korea merkte ik pas hoe georganiseerd en hoe sterk men zich aan de regeltjes houdt in Japan. Persoonlijk ben ik dan toch meer een fan van het chaotische, omdat het meer voelt als de realiteit, als het echte leven.

Alomvattend mijn reis; Zuid-Korea, een land in rouw, een land dat viert en een land dat bruist!

Liefs!